matactwo— oszustwo, kłamstwo, wybieg.
Jan Luksemburski— (1296-1346), król Czech od 1310, zginął w bitwie pod Crécy. Źródła podają, że był wtedy niewidomy, a walczył przywiązany do dwóch rycerzy.
rad(daw.) — zadowolony.
blanki— zwieńczenie muru obronnego.
cekhauz(z niem.) — arsenał, zbrojownia.
począć(daw.) — zacząć.
halebardą— dziś popr.: halabardą.
mór(daw.) — zaraza.
Herr Jesus!(niem.) — Panie Jezu
bywaj(daw.) — okrzyk żądający przybycia, zwł. w chwili niebezpieczeństwa.
luty(daw.) — groźny, srogi.
któren— dziś popr.: który.
rad(daw.) — zadowolony.
rybitwa(daw.) — rybak.
grobla— wał ziemny przecinający jezioro bądź bagno, usypany w celach komunikacyjnych.
okrąglak— okorowany pień drzewa.
młakach— teren podmokły.
niepodobny(daw.) — niemożliwy.
przeto(daw.) — więc, zatem, toteż.
bawić(daw.) — przebywać.
o ziem— dziś popr.: na ziemię.
prawić(daw.) — mówić, opowiadać.
poczesny— tu: szanowny.
zdrożyć się— zmęczyć się drogą.
cięgiem(daw.) — ciągle.
jąć(daw.) — zacząć.
Anna Danuta— (1358–1448), córka księcia trockiego Kiejstuta i Biruty, żona księcia mazowieckiego Janusza (było to najdłużej trwające małżeństwo w dziejach dynastii).
dwie połowie— dziś popr.: dwie połowy (pozostałość tzw. liczby podwójnej).
niepośledni(daw.) — nie byle jaki.
Fryza. Fryzyjczyk— mieszkaniec Fryzji, krainy nad Morzem Północnym, obecnie stanowiącej pogranicze Niemiec, Danii i Holandii.
udać się(daw.) — spodobać się.
łgać(daw.) — kłamać.
tur— wymarły dziki ssak z rzędu parzystokopytnych.
jeno(daw.) — tylko.
wiano— posag.
komes— tu: wyższy urzędnik.
chudopachołek(daw.) — niezamożny szlachcic.
kasztelan— średniowieczny urzędnik, odpowiedzialny za ściąganie podatków, obronę i sądownictwo na terenie kasztelanii, to jest jednostki administracyjnej średniego szczebla.
szczebrzuch— słowniki podają znaczenie: wiano panny młodej. Sienkiewicz prawdop. skontaminował to ze słowem ”brzeszczot”.
zali(daw.) — czy.
pofolgować(daw.) — potraktować łagodniej.
nie stanie(daw.) — nie będzie więcej.
bez pochyby(daw.) — niechybnie, na pewno.
krzypota(daw.) — kaszel, u Sienkiewicza konsekwentnie: choroba.
ostali(daw.) — zostali.
wonczas(daw.) — wówczas, w tym czasie.
nad raniem— dziś popr.: nad ranem.
wedle(daw.) — według.
rozjadło(daw.) — rozjuszyło, wprawiło we wściekłość.
kniaź— książę.
Witold Kiejstutowicz, zwany Wielkim— (ok. 1350–1430), wielki książę litewski, brat stryjeczny Władysława Jagiełły. W latach 1382–1385 oraz 1390 przejściowo sprzymierzony z Krzyżakami przeciw Jagielle.
któren— dziś popr.: który.
naleźć— dziś popr.: znaleźć.
by— tu: choćby.
nastawać(daw.) — upierać się przy czymś, domagać sie czegoś.
cnić się(daw.) — tęsknić za czymś, martwić się, nudzić.
tedy(daw.) — więc, zatem.
opat— przełożony w męskim zakonie kontemplacyjnym.
Przemysław Oświęcimski— (ok. 1365–1406), książę cieszyński, zginął zamordowany w podróży. Kronika Długosza podaje błędną datę zajścia (1 stycznia 1400) lepiej, bo z dokładnością do miesiąca, dopasowaną do czasu akcji powieści.
opat— przełożony w męskim zakonie kontemplacyjnym.
laga— laska, kij.
Przemysław I Noszak— (ok. 1336–1410), książę cieszyński, bytomski i siewierski.
Jan II Raciborski, zwany Żelaznym— (ok. 1365–1424), książę raciborski od ok. 1380.
Jerzy Chrzan— morderca księcia Przemysława Oświęcimskiego, stracony w publicznej egzekucji.
nasadzić(daw.) — nasłać.
niedziela(daw.) — tydzień.
nieprzezpieczno(daw.) — niebezpiecznie.
godnie(daw.) — porządnie, solidnie.
kasztel(daw.) — zameczek, niewielka twierdza.
następować(daw.) — atakować.
zatraceny(z czes.) — zatraceni, skazani na potępienie (przekleństwo).
proga— dziś popr.: progu.
ćwiek— gwóźdź.
wadzić(daw.) — przeszkadzać.
łacniej(daw.) — łatwiej.
zlisić(daw.) — zrazić, zniechęcić.
w rzeczy(daw.) — w rzeczywistości.
inak(daw.) — inaczej.
jagody(daw.) — policzki.
nierad(daw.) — niechętnie.
światami chodzić(daw.) — daleko podróżować.
tyny(daw.) — ogrodzenie, tu: mur.
powsinoga(daw.) — włóczęga.
jucha(daw.) — krew, tu jako przekleństwo.
zyszczeć(daw.) — zyskać.
siła(daw.) — wielu.
chwacki(daw.) — śmiały, dzielny.
bogdaj— oby (od: Boże, daj).
widny(daw.) — tu: widoczny.
razić(daw.) — uderzać.
mowny(daw.) — gadatliwy.
zabaczyć(daw.) — zapomnieć.
krzynę(daw.) — trochę.
ugwarzyć(daw.) — porozmawiać.
gotować się(daw.) — przygotowywać się.
drzewiej(daw.) — dawniej.
statut— dokument spisujący prawa.
wżdy(daw.) — przecież.
następować(daw.) — atakować.
przygodzić się(daw.) — przydarzyć się.
buława(daw.) — broń o kulistej głowicy.
czeladź(daw.) — służba.
starunek(daw.) — staranie, opieka.
przezpiecznie(daw.) — bezpiecznie.
zahaczyć— tu: skreślić, zrezygnować z niego.
szpylman(z niem.) — grajek.
pewnikiem(daw.) — na pewno.
dziać(daw.) — strzelać z łuku bądź z kuszy.
pątlik— siatka do podtrzymywania włosów.
kordzika. kord— krótki miecz.
okulbaczyć(daw.) — osiodłać.
przodowa izba(daw.) — pomieszczenie od frontu.
kord— krótki miecz.
somsiedzkum— dziś popr.: po sąsiedzkum.
mir(daw.) — pokój.
rychło(daw.) — wkrótce.
pierwej(daw.) — najpierw.
drzewiej(daw.) — dawniej.
chudoba— skromny dobytek.
odmówić(daw.) — namówić do porzucenia dotychczasowego miejsca pracy a. przebywania.
niepomiernie(daw.) — bardzo.
wiano(daw.) — posag.
somsiedzi— dziś popr.: sąsiedzi.
paliwoda(daw.) — człowiek gwałtowny i/lub lekkomyślny.
krzynę(daw.) — trochę.
każden— dziś popr.: każdy.
zdzierżyć(daw.) — dotrzymać.
zmóc(daw.) — pokonać.
kamień— dawna jednostka wagi, nazwa pochodzi od kamieni będących częścią żaren.
obora— dawniej także: dziedziniec.
rzechoczesz— dziś popr.: rechoczesz.
czysty— prawdziwy (por. „czysty zysk”).
zapusty(daw.) — karnawał, przebierańce.
opatrzyć się(daw.) — zorientować się.
począć(daw.) — zacząć.
śwarny(daw.) — ładny.
przychówek— potomstwo.
warować się(daw.) — strzec się, chronić się, pilnować się.
przygrażać— dziś popr.: wygrażać.
pątlik— siatka do podtrzymywania włosów.
buchasty(daw.) — bufiasty, szeroki.
k'sobie(daw.) — do siebie.
na hak przywieść(daw.) — złapać, poskromić, jak psa łańcuchowego.
miarkować(daw.) — myśleć.
modry(daw.) — niebieski.