ŻAŁOSNY Lepperze mojego bloga. Oglądasz czasem wypowiedzi A.Leppera? Jego ironizowanie słów rozmówcy? Lepper ma czworo dzieci. Pewnie jedno z nich ma na imię Sławek… Zostawia słomę i gnój na moim blogu.

skomentuj (130)

2004-08-08 13:20:30 ›› Sex i zakupy.

Co dziś słychać u Weroniki? Czy napisze o tym, jak poszła grzecznie rano do kościółka wyspowiadać się z grzechów tygodnia i rzucić księdzu "co łaska"? NIE! Poszła pogrzeszyć, ulubionym przez nią sposobem – łamaniem szóstego przykazania…

Pamiętaj, abyś dzień święty święcił. – Ja inaczej celebruję dni święte. Świętuję w wielkich świątyniach kupców, których Jezus wygonił kiedyś ze swojej świątyni. Nikt nie lubi konkurencji.

Niedzielny poranek spędziłam więc na zakupach. Dość poranny poranek, bo nie lubię południowego tłoku. Każda kobieta, mając nawet największą szafę, zawsze będzie mówiła, że nie ma co na siebie włożyć. I ja właśnie wczoraj wieczorem stwierdziłam, że warto mieć jakiś nowy ciuszek wyłącznie na spotkania z moimi facetami. Tym bardziej, że wieczorem doszedł do mnie SMS z prośbą o spotkanie: "Żona z przyjaciółką nad morzem…". – i wszysko jasne…

Sklepów z bielizną w naszej Stolicy nie brakuje, ale dość już miałam koronkowych staniczków, majteczek, koszulek. Dziś szukałam czegoś wyjątkowego. To dziwne, że z im mniejszej ilości materiału uszyty jest dany ciuszek, tym więcej on kosztuje. No ale o to się martwić nigdy nie muszę.

Gdy tylko TO ujrzałam, wiedziałam, że TO musi być moje! Czarny, obcisły gorsecik, wiązany z przodu w komplecie z czarnymi stringami. Wszystko pasowało, jak ulał i doskonale wyglądało na moim opalonym ciele. Musiałam to sobie wyobrazić na sobie, bo takie rzeczy można przymierzyć dopiero już zakupione. Lubię blachary sprzedające w tego typu sklepach. Ubrane "trendy", z manicurem "trendy", robiące "trendy" miny i poruszające "trendy" tematy w rozmowach. Takie całe trendy'owate;) Dziś przeglądając ciuszki podsłuchałam rozmowę dwóch takich trendówek:

– Ty, wiesz jak mój mnie dziś w nocy dawał? Do rana, że jeszcze nóg nie mogę ze sobą złączyć… – nie powiem, że nie chciałabym poznać tego jej ogiera? No ale nie narzekam na moją dorodną stadninę. Konie dobrze utrzymane, dobrze mi znane, nie ponoszą, nie zrzucają z siebie, dobrze i zdrowo uzębione. Właśnie dla jednego z nich kupiłam ten komplecik Victoria's Secret. Jeszcze tylko powrót do domu, szybki prysznic i w drogę do uwolnionego od żony kochanka.

Już na mnie czekał, niecierpliwie wyglądał przez okno. Gdy tylko weszłam, zsunął ze mnie sukienkę. Nie spodziwał się tego, co pod nią miałam. Nie wiedział, z której strony zabrać się do ściągania tego ze mnie. Powiedział, że wyglądam przecudnie i że zrobi dziś dla mnie wszystko, co zechcę. Kazałam więc mu się lizać, tam gdzie to uwielbiam. Z czułością zajął się moimi piersiami, które uwolnił z gorsetu, moją "niunią" (tak nazywa moją szpareczkę), którą odsłonił spod skąpych stringów. Ile to trwało, nie wiem, ale było cudownie.

W końcu i ja zajęłam się nim. Był tak podniecony i spragniony mnie, że wystarczyło tylko kilka jego ruchów w mych ustach, bym poczuła jego słony smak. Ale to jeszcze nie był koniec. Szybko zregenerował siły, by znów stać na baczność. Teraz mogliśmy się dłuuugo kochać w każdej pozycji. Wziął mnie na jeźdźca, jak na konia przystało. Nadziewałam się na niego, jak pączek na rurkę z bitą śmietaną. Później on przejął inicjatywę, by na koniec wylać się na mnie, na mój nowy gorsecik! Powiedział, że gdy tylko mnie dziś w nim zobaczył, właśnie o tym zamarzył. No i ziścił swoje marzenie…

Podczas powrotu do domu unosił się wokół mnie zapach nasienia. Delikatny, ale wyczuwalny, jak zapach najdelikatniejszych perfum roztartych jedynie na nadgarstkach. Sama wyprałam gorsecik, by nie krępować gosposi. Ślad cieniutkiej stróżki nasienia pozostał. Nie założę już tego dla innego mężczyzny. W tym będę tylko występowała tylko przed tym, którego żona zadzwoniła w trakcie naszej zabawy. Ona miała przerwę w nauce surfingu, a on udawał, że zasapał się podczas treningu na stepperze (a dokładniej na elektrycznej bieżni). Patataj, patataj – tak steppował dziś rano mój konik…

skomentuj (36)

2004-08-08 22:46:22 ›› Gra

.. W poprzedniej notce specjalnie popełniłam pewien poważny błąd logiczny. I tak, jak się domyślałam, nikt go nawet nie zauważył. Wolicie czepiać się pierdół, a to, co naprawdę jest głupie i nieprawdopodobne uchodzi Waszej uwadze. Szukacie terrorysty z brodą, podczas gdy ogolony Bin Laden przeszedłby Wam pod nosem niezauważony. Wolicie rozmowy o bigosach na obiad, kotlecikach, hip-hop'erze. No cóż, moja strata, że nie jesteście wyzwaniem dla jak to mnie nazywacie – "pustej dziwki". Kto nie ma racji, ten głośno krzyczy – tym sobie tłumaczę co niektóre wykrzykniki w Waszych komentarzach, czy też ilość owych komentów od jednej i tej samej osoby…

I co z tego, że lubię bawić się ludźmi, skoro wszyscy lubią się tak bawić. Obecnie mam jednak kiepskie klocki do tej całej zabawy. Żałosne pionki, które kiedyś, co sobotę zbijałam w kręgielni. Kręgle mi się znudziły i Wy też mi się znudziliście. Wszyscy tacy mądrzy, inteligentni, wykształceni, a prowadzą jałową dysputę z według nich nic niewartą gówniarą.

.. W okolicach najbliższej soboty wejdzie na mój blog 100tysięczny gość. Tzn. nastąpi 100tysięczne odsłonięcie witryny cichodajka.blog.pl, bo gości oczywiście zawitało tu mniej. Jednak ile by tego wszystkiego nie było, tyle mi Was wystarczy. Całkiem nieźle mi z Wami poszło. Dobrze daję sobie radę z ludźmi w realu, podobnie poradziłam sobie z Wami. Z zainteresowaniem Was moją skromną osobą, z wywołaniem emocji, daniem Wam pola i powodów do wyładowywania frustracji. Może nawet mam na swoim sumieniu kilka grzesznych rękoczynów? Wiem, że nie liczy się ilość, a jakość. Wiem też, że jest tu (lub swojego czasu było) kilkoro wartościowych ludzi. Ślad po nich pozostał w ich komentarzach lub w mojej skrzynce e-mailowej.

.. Za ponad miesiąc moje urodziny. Tatuś niedawno kazał zrobić porządek w garażu (bynajmniej nie mi), więc domyślam się, co dostanę na urodziny. Domyślam się nawet marki, bo wystarczyło tylko kilka razy podnieconym wzrokiem przypatrzeć się takiemu samochodowi stojącemu obok nas na światłach, by tatuś nie miał już dylematu – co chciałaby na urodziny jego córeczka. Teraz pora postarać się już tylko o prawo jazdy.

Przyjmuję w pokorze to, co dostaję od rodziców – umierając z nudów przewidywalności tego, co to będzie. Na urodziny, na imieniny (dzięki, że nikt z Was o nich nie pamiętał), na gwiazdkę, itp. okazje. Tak więc idąc do faceta, który bierze mnie za kogoś zupełnie innego, niż jestem w rzeczywistości, czuję ten dreszczyk emocji, tę niepewności, to niebezpieczeństwo, którego nie mam na codzień. Teraz może będę czuła podobny dreszczyk mknąc autem (swoim własnym, ojca, czy też matki) po Wawce. Może mając dość emocji drogowych, wyścigów na ulicach, nie będzie mi już potrzebne to, co robię z facetami, a co tak Wam się nie podoba?

skomentuj (59)

2004-08-09 15:50:01 ›› Oto następna notka

Proszę jej nie komentować. Spełnicie tym prośbę największych przegranych tego bloga (czy też forum dyskusyjnego, które to forum sobie owi przegrani z tego bloga uczynili). Im mniej komentarzy, tym bardziej orgazmistyczna będzie ich radość. Tak więc proszę o ciszę, niech sobie chłopcy ulżą…

PS Wszyscy opóźnieni w rozwoju mogą się oczywiście wpisywać w komentarzach pod poprzednimi notkami. Ale ta niech pozostanie czysta, przezroczysta jak przestrzeń mózgowa co niektórych z tu zaglądających… Oni wiedzą, o kim mowa;)

skomentuj (52)

2004-08-10 00:06:54 ›› Grzecznie wróciłam do domku…

Jak Kopciuszek – przed północą. Włączyłam płytkę, z pewnie płytką dla niektórych muzyką (piosenką), ale z linią melodyczną, która chodziła mi ostatnio po głowie. Co to za kawałek? http://mp3.wp.pl/p/strefa/sciagnij/18764.mp3 Nawet nie wiem, czy to nowy produkt HipHop rynku, czy stary – ale skoro tyle tu o HH piszecie, to macie.

Powrót do domu zaczynam… przypomnieniem sobie kodu do alarmu przy drzwiach tuż po ich zatrzaśnięciu za sobą. Później spojrzenie do salonu, czy i które z rodziców jeszcze nie śpi. Przejście do siebie na górę. Torebka tu, buty tam, ciuszki jeszcze gdzie indziej. Laptopek przyjaźnie błyska swą lampką, ale wiem, że jak go włączę tuż po wejściu do pokoju, to kąpiel wypadnie po północy, a tego staram się nie robić – jak Gremlin.

Wanna, bąbelki, podświetlenie, by było widać, że bąbelki wydobywają się z wanny, a nie z pupy;) Ktoś zarzucał mi SienceFiction'owanie, że takich wanien nie ma. Mogę ustosunkowywać się do wszystkich zarzutów, ale czemu mam udowadniać, że nie jestem słoniem?

Łóżeczko posłane, komputerek włączony, wiszący na ścianie telewizorek robiący za migającą nocną lampkę. Siadam przed PC lub biorę go sobie na kolana, odbieram pocztę, odpisuję. Odwiedzam swój blog, sprawdzam statę (1412wejść), kasuję jedynie dublujące się komentarze. Czytam wszystkie, z mniejszą uwagą te tasiemcowe od osobników ślących mi ich po kilkanaście pod rząd. Piszę szybko, bez patrzenia na klawiaturę, więc notkę "wypacam" kilka minut.

W międzyczasie odbieram kilka telefonów, co planuję jutro? Nie zawsze od swoich facetów, ale od znajomych. Nie nazywam ich tu kolegami, koleżankami, przyjaciółmi, bo… nie żyję w biedzie, by móc zgodnie z przysłowiem "prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie" – przekonać się, kim oni naprawdę dla mnie są?

Jaka naprawdę jestem? A jacy naprawdę jesteście Wy? Jak różni w realu od tych skrytych w bojowych nastrojach po drugiej stronie łącza?

skomentuj (23)

2004-08-10 10:51:42 ›› Pobudka

Pokazałam Wam jak zasypiam, gdzie zasypiam – bez agresji, złośliwości, a Wy dalej swoje. Teraz się zbudziłam. Szanując słowa Mike'a i innych doceniających spokój mojej ostatniej notki, napiszę nową, by nie była to doklejka do starej: