“Ho, ili prenas dozojn da tiuj ĉiunokte kaj ĉiumatene, ” estis la respondo.

“Kio estas, ‘dozoj’? ”Doroteo demandis, perplekse.

“Nu, ni uzas la nove inventitajn Lernejajn Pilolojn, kiujn fabrikas via amiko la Sorĉisto. Ni trovas tiujn pilolojn tre e fikaj, kaj ili ŝparas multan tempon. Bonvolu paŝi ĉidirekten kaj mi montros al vi nian Laboratorion de Lernado. ”

Li gvidis ilin al ĉambro en la konstruaĵo kie multaj grandaj boteloj staris en vicoj sur bretoj.

“Jen la Algebro-Piloloj, ”diris la Profesoro, prenante unu el la boteloj. “Unu nokte, kiam oni enlitiĝas, egalas al kvar horoj da studado. Jen la Geogra fiaj Piloloj —unu nokte kaj unu matene. En ĉi sekva botelo estas la Latinaj

Piloloj —unu trifoje dum la tago. Sekvas la Gramatikaj Piloloj —unu antaŭ ĉiu manĝo —kaj la Literumaj Piloloj, kiujn oni prenas laŭbezone. ”

“Viaj studentoj evidente devas gluti multe da piloloj, ” komentis Doroteo penseme. “Kiel oni glutas ilin, en pomsaŭco? ”

“Ne, kara. Ili estas kovritaj per sukero kaj estas rapide kaj facile englutataj. Mi kredas ke la studentoj preferus la pilolojn al studado, kaj certe la piloloj estas multe pli e fika metodo. Komprenu, antaŭ ol inventiĝis ĉi Lernejaj

Piloloj ni malŝparis multan tempon per studado, tiun tempon ni povas pli bone uzi per atletikado. ”

“Ŝajnas al mi ke la piloloj estas bonaĵo, ”diris Ombi Ambi, kiu memoris kiel dolorigis lian kapon kiam li estis knabo studado de aritmetiko.

“Tiel estas, sinjoro, ”deklaris la Ŝancelinsekto fervore.

“Ili donas al ni avantaĝon kompare kun ĉiuj aliaj kolegioj, ĉar tute sen tempoperdo niaj knaboj plene familiariĝas kun la Greka kaj Latina, Matematiko kaj Geogra fio, Gramatiko kaj Literaturo. Komprenu, ili neniam bezonas interrompi siajn ludojn por enmensigi la malpli altajn fakojn de lernado. ”

“Tre valora invento, laŭ mi, ”diris Doroteo, rigardante admire la Sorĉiston, kiu modeste ruĝiĝis pro la laŭdo.

“Ni vivas dum epoko de progreso, ”anoncis Profesoro

Ŝancelinsekto, pompe. “Estas pli facile gluti scion ol akiri

ĝin perlabore el libroj. Ĉu ne, amikoj? ”

“Kelkaj uloj glutas kian ajn koncepton, ”diris Onklino Em, “sed laŭ mi ĉi tio tro similas al engluto de medikamentoj. ”

“Junuloj en kolegio ĉiam devas gluti malagrablaĵojn iel, ”komentis la Sorĉisto, ridetante; “kaj, kiel diras nia Profesoro, tiuj Lernejaj Piloloj montriĝis granda sukceso.

Unu tagon dum mi faris ilin mi senintence faligis pilolon, kaj unu el la idoj de Vilĉinjo glutis ĝin. Kelkajn minutojn poste tiu ido ekstaris sur stango kaj deklamis ‘Sur Ferdeko

Brula Staris Knab’’tute sen eĉ unu eraro. Post tio ĝi deklamis ‘Antaŭiro de l’Brigado, ’kaj post tio ‘Ekscelsior. ’

Sciu, la kokido manĝis Elokvento-Pilolon. ”

Ili nun adiaŭis la Profesoron, kaj dankinte lin pro lia afabla gastigo ili reeniris la ruĝan ĉaregon kaj daŭrigis sian veturon.